Türkiye’de 11 şehirde ve Suriye’de hissedilen Maraş merkezli 6 Şubat depremlerinin ikinci yılındayız. İki yıl önce alınmayan önlemler ve götürülmeyen yardımlar sonucu bilinen rakamlara göre altmış bini aşkın insan enkaz altında bırakılarak katledildi. Yüz binlerce insan ise yaralandı ve evsiz kaldı.

Deprem değil kapitalizm öldürür!

Deprem doğal bir olaydır, Türkiye ise depremlerin sık sık yaşandığı bir coğrafi bölgedir. Ama fay hatlarının üstüne daha fazla kâr uğruna dikilen çürük binalar, deprem vergileri ile yapıldığı söylenen fakat ulaşılmayan yıkık yollar ve daha nice ihmal bu doğal durumun bir kent yıkımına, büyük bir insan kıyımına dönüşmesine yol açtı.

Kapitalist düzende insan hayatının bir değeri, bir anlamı yok. Bu sistemde her şey ancak kâr getiriyorsa, rant sağlıyorsa bir anlam kazanır. Bu yüzdendir ki depremden hemen sonra sermayedarlar avuçlarını ovuşturmaya başladılar. Yıkılan kentlerdeki ihalelerden ve peşkeş çekilen rantlardan bir pay kapma yarışına girdiler, hem de insanlar hala enkaz altındayken.

AKP-MHP iktidarı insanları ölüme, kentleri yıkıma mahkum etti !

Depremlerin yaşandığı ilk anda işçiler, emekçiler, gençler ve kadınlar arasında çok güçlü dayanışma ağları kuruldu. Depremin yaralarını birlikte sarmak için herkes seferber oldu. Bu esnada yeşeren bu dayanışmalar ve biriken öfke, insanlar can çekişirken banka kasalarını kurtarmaya çalışan iktidarı korkuttu. Bu nedenle dayanışmayı engellemek ve gelişecek toplumsal öfkeyi sindirmek için çeşitli yol ve yöntemlere başvurdu: Yardım toplayan belediye tırlarına el koymak, depremzedelerin topraklarını peşkeş çekmek, deprem bölgesinde yaşam tamamen dayanışma ile sürüyorken OHAL ilan etmek ve daha niceleri...

Depremin üzerinden iki yıl geçmesine rağmen hâlâ çadırlarda kalan, okula gidemeyen, nitelikli beslenemeyen depremzedeler var. Deprem bölgesinde hâlâ insanların en temel ihtiyaçları bile karşılanmamış durumda.

Unutmadık, hesabını soracağız!

Unutmadık, bizler soğuktan donarken satılan çadırları; unutmadık, yaşam savaşı verirken “oy yoksa hizmet de yok” diyenleri; unutmadık, insanlar yakınlarına ulaşmaya çalışırken internetin engellenmesini; unutmadık, bizlere yaşattıklarınızı!

Hesabını soracağız, yıkılan her kentimizin; hesabını soracağız, ekranlarda emekçilerin tehdit edilmesinin; hesabını soracağız, “kaybolan” her çocuğumuzun; hesabını soracağız, depremlerde yitirdiğimiz her bir canın; bir bir hesabını soracağız bize yaşattıklarınızın!

Örgütlü mücadeleye!

Kapitalizmin en barbar yüzünü bizzat 6 Şubat depremlerinde ve sonrasında gördük. Bu sistem bize ölümden, yıkımdan başka bir gelecek sunmadı, sunamaz. Kapitalist sömürü sisteminden kurtulmadıkça geleceğimizi ellerimize alamayacağız. Bu düzenden kurtuluş ancak ve ancak örgütlü mücadele ile olur, devrimle olur. Devrimci Gençlik Birliği olarak herkesi ölüm ve sömürü düzenini reddetmeye, örgütlü mücadeleyi büyütmeye çağırıyoruz!

Devrimci Gençlik Birliği

Şubat 2025