Essen’de kadın ve işçi hareketlerinin ortak mücadelesini konu alan, yemekli bir dayanışma etkinliği düzenlendi. Alman kadın örgütü Courage ve PiA tarafından örgütlenen etkinlik, 8 Şubat akşamı gerçekleştirildi. Almanya’da ve Türkiye’de işçilerin ve emekçilerin mücadelesine ışık tutmayı hedefleyen etkinliğin temel tartışma konularından biri artan işçi direnişleri ve kadın mücadelesi oldu.

Etkinlik, DEV TEKSTİL’in tutuklu başkan yardımcısı Fatma Alökmen’in cezaevinden gönderdiği mektubun okunmasıyla başladı. Alökmen’in devlet baskısı ve sermaye düzeninin işçi sınıfını ve örgütlenme çabalarını bastırmak için nasıl sistematik olarak saldırılarda bulunduğunu anlattığı mektubu ilgiyle dinlendi. Bulunduğu eve yapılan bir baskınla tutuklanmasının aslında bir tesadüf olmadığını belirten Alökmen, mektupta şu ifadelere yer verdi:

“Bu ülke zaten birçok mücadele gördü ve daha fazlasını görecek. Emin olun işçiler, emekçiler ve kadınlar bu sömürü düzenini er ya da geç mücadeleleriyle yıkacaklar. Bizleri tutsak edebilirler, ama mücadelemizi esir alamazlar. İşçilerin örgütlenme hakkı suç değildir! Bizi yıldıramayacaklar.”

Fatma Alökmen’in mücadelesi, Türkiye’de işçilerin en temel haklarını savunduklarında nasıl kriminalize edildiklerini ve sermaye düzeninin işçi örgütlenmelerini bastırmak için her türlü hukuksuzluğa nasıl başvurduğunu gözler önüne serdi. Etkinliğin en dikkat çeken bölümlerinden biri de Polonez işçilerinin 173 gün süren grevi üzerine yapılan sunum oldu. Sunumda 146 işçinin 172 gün süren grevinin, Türkiye’de sendikalaşma hakkı için verilen en uzun ve en direngen mücadelelerden biri olarak tarihe geçtiği ve Türkiye’de işçi sınıfının kolektif direnişinin önemli bir halkası olduğu vurgulandı.

Etkinlikte Uniklinikum Essen’de çalışan sağlık emekçisi kadınlar da özellikle 2018 ve 2022 yıllarında yaşanan grevlerin örgütlenmesinde yaşadıkları deneyimleri aktardılar. Sunumda özetle şunlara değinildi:

“-Sağlık emekçilerinin örgütlü olduğu Ver.di sendikası önderliğinde ağır çalışma koşullarına karşı gerçekleştirilen grevler uzun süreli bir planlama ve stratejik adımlarla yürütüldü.

-Sürecin başarısı, sendikanın örgütlenme kapasitesi, işçilerin birliğinin sağlanması ve taleplerin net biçimde belirlenmesiyle yakından bağlantılıydı.

-Sendika, sağlık çalışanları arasında toplantılar ve bilgilendirme kampanyaları düzenledi.

-İlk aşamada grev konusunda çekimser olan sağlık emekçileri arasında bilinçlendirme ve örgütleme çalışmaları sürdürüldü.

-İş yeri temsilcileri seçildi, komiteler kuruldu ve grev sürecinin koordinasyonu için eğitimler verildi.

-Grevin hastalar üzerindeki etkisinin minimuma indirilmesi için acil hizmetler organize edildi. Hastanenin greve gitmeyen bölümleri de grevden doğrudan etkilendi. Örneğin anestezi bölümünün greve katılımı, greve katılmayan ameliyat bölümündeki çalışmaları fiilen durdurdu.

-Medyanın greve ilgisi uzaktı. Grevden ancak altı hafta sonra söz edilmeye başlandı.

-Hastane yönetimleri işçiler üzerinde baskı kurarak grev kırıcılığı yapmaya çalışsa da taleplerin kabul edilmesi sürecinde zorlu pazarlıklar yaşansa da grev kazanımla sonuçlandı: Çalışma saatleri yeniden düzenlendi, ücret artışı sağlandı ve çalışma koşulları iyileştirildi.”

Etkinliğin son kısmında tartışmalar yapıldı. Yapılan konuşmalarda, yükselen faşizme değinildi, sendikal örgütlerin içine sızan faşistlere karşı dikkatli olmak konusunda uyarılar yapıldı ve bunlara karsı tavır alınması gerektiği ifade edildi. Ayrıca örgütlü kadın işçilerin uluslararası dayanışmasının güçlendirilmesi gerektiği vurgulandı. Türkiye’den Polonez işçilerinin mücadelesi ile Almanya’daki sağlık emekçilerinin mücadelesi arasında paralellikler kuruldu. Etkinliğin sonunda, toplanan bağış ve bir dayanışma mesajının Didim’de tutsak edilen dört sınıf devrimcisine gönderilmesi kararlaştırıldı.

Kızıl Bayrak / Essen